Prawomocna wygrana z Bankiem Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie – teoria dwóch kondycji przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie

Z przyjemnością informujemy, że w dniu 18 lipca 2025r. przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie VIII Wydział Cywilny w sprawie sygn. akt VIII ACa 940/25 po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2025 r. w Warszawie na rozprawie sprawy z powództwa Naszych Klientów przeciwko Bankowi Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie o ustalenie i zapłatę ewentualnie o zapłatę na skutek apelacji pozwanego Banku od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 31 lipca 2023 r., sygn. akt I C 1098/20 Sąd: oddala apelację Banku, kosztami postępowania apelacyjnego obciąża w całości pozwanego.

Sąd Apelacyjny w Warszawie w składzie Pani SSA Joanna Przanowska-Tomaszek po odebraniu stanowisk końcowych w uzasadnieniu wyroku wyraźnie wskazała, że w jej ocenie zaniechanie stosowania zasady dwóch kondykcji w sprawach z powództw konsumentów, wymaga podjęcia przez Sąd Najwyższych uchwały o odstąpieniu od ww. zasady prawnej albo ingerencji ustawodawcy (zapowiadana ustawa „frankowa”). Gdyby o wyniku sprawy z powództwa konsumenta o zapłatę decydowała wyłącznie różnica między kwotą główną z pozwu i kwotą kapitału, a pomijana była należność z tytułu odsetek za opóźnienie oraz nieobjęte pozwem świadczenia spełnione przez konsumenta w toku procesu, to bazując na dotychczasowym orzecznictwie TSUE można założyć, że w kolejnej procedurze prejudycjalnej taka wykładnia krajowych przepisów również zostałaby przez Trybunał zakwestionowana w odniesieniu do powództw konsumentów, których łączna wierzytelność na datę wyrokowania przewyższa wierzytelność banku o zwrot kapitału. Tak rozumiane saldo zmuszałoby bowiem konsumenta do wytoczenia kolejnego powództwa – o zwrot nadpłaty, którego to zwrotu nie mógłby uzyskać w ramach aktualnego postępowania. Wykładnia, która zmusza konsumenta do wytaczania kilku odrębnych postępowań w celu uzyskania ochrony odnoszącej się do tej samej nieważnej umowy, stwarza, w ocenie Sądu Apelacyjnego, nadmierne utrudnienia w dochodzeniu ochrony przyznanej dyrektywą 93/13. Po drugie, tak rozumiane saldo pozbawiałyby konsumenta prawa do odsetek, mimo wykładni wynikającej z powołanych wyżej wyroków TSUE w sprawach C-140/22 i C-520/21, które to orzeczenia wyraźnie potwierdziły prawo konsumenta do odsetek za opóźnienie za okres od wezwania przedsiębiorcy do zapłaty. Z powyższych względów Sąd Apelacyjny uznał, że wyrok w sprawie Lubreczlik nie daje podstaw do uwzględnienia zarzutu naruszenia art. 410 KC i zmiany zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakiej domagał się jej bank.

Wyrok jest prawomocny.

Sprawę prowadzili z ramienia Kancelarii: Adwokat Adam Pietrak i Adwokat Ewelina Paździora.

_______________________
 +48 517 653 046
 kancelaria@vindigo.com.pl
adam.pietrak@vindigo.com.pl